«چون
و چرا در حواشی سازمان دهنده‌ی حمله بر سفارت آلمان که پیوند طالب و داعش را بر
ملا می‌سازد»
آندری سیرینکو-
روزنامه مستقل (независимая газета)
برگردان: مهدی
زرتشت
طالبان افغان و
خلافت اسلامی (هردو به عنوان گروه متخاصم علیه روسیه) آشکارا با همدیگر پیوند
دارند هرچند که در دیدگاه عام در بازار جهاد منطقه‌ای به عنوان رقیب هم عمل می‌کنند.
موضوع اساسی چنین برآیند رسوایی است که امروز در کابل فوران کرد، آنهم در پی
درخواست طالبان برای آزادی لیلالدین گلاب الدین از زندان دولتی افغانستان که در
حقیقت طراح اصلی حمله بر سفارت آلمان در سال ۲۰۱۷ در کابل بود.
همانگونه که قبل
از این هم گزارش شده بود، رهبری طالبان در نتیجه معامله سیاسی با ایالات متحده آمریکا،
موافقت واشنگتن را برای آزادی پنج هزار زندانی جنجگوی طالب به شمول فرماندهان این
گروه از زندان دولتی افغانستان بدست آورده بود. بر مبنای همین توافق نامه است که
اکنون طالبان از اشرف غنی رییس جمهور افغانستان مصرانه تقاضا دارد تا حامیان خود
را که در حال اجرای حکم به خاطر اقدامات تروریستی این زندانیان است، مجبور کند تا
دست از کار بردارند.
اکنون اما در میان
پنج هزار جنگجویی که گروه طالبان خواستار آزادی آنان از زندان کابل هستند، لیلالدین
گلاب الدین سازمان دهنده‌ی اصلی یکی از مرگبارترین حمله تروریستی پایتخت افغانستان
نیز شامل است. مسوول انفجار یک تانکر از مواد منفجره جلوی سفارت آلمان که در سی و یکم
ماه می سال ۲۰۱۷ به وقوع پیوست.
در نتیجه این حمله مهیب در یک محله دیپلمات نشین شهر کابل نزدیک به ۲۰۰ نفر کشته و ۴۶۰ نفر دیگر هم زخمی شدند. در میان قربانیان، یازده شهروند ایالات
متحده آمریکا نیز شامل بود. همچنین این انفجار مرگبار، جان دو تن از خبرنگاران و
همینطور شماری از کارمندان سرویس امنیتی سفارت و ناتو را نیز گرفت.
حمله سی و یکم می
موجب واکنش گسترده در جهان شد. نه تنها اشرف غنی رییس جمهور افغانستان و شماری از
کشورها (به شمول روسیه)؛ بلکه دونالد ترامپ شخصا طی تماس به رهبری دولت افغانستان،
این حمله را محکوم و تسلیت گفت. رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا در تماس تلفنی
سازمان دهندگان این حمله را «دشمنان همه ملت‌های متمدن» نامید.
پس از حمله سی و
یکم می، رییس جمهوری افغانستان به امنیت ملی کشور فرمان داد تا سازمان دهندگان این
جنایت را پیدا کند. در اسرع وقت، امنیت ملی افغانستان تایید کرد که سازمان دهنده
انفجار موتر مواد سوخت بر سفارت آلمان در کابل، ساکن بومی شهرستان ]ولسوالی[ موسهی
ولایت کابل بنام لیلالدین گلاب الدین است که موفقانه بازداشت شده است. در بازجویی
که از گلاب الدین صورت گرفت، مشخص شد که وی پس از پیوستن به گروه طالبان برای
آموزش اساسی حملات تروریستی در یک مکان مخصوص در شهر کوته پاکستان، تحت آموزش ویژه
قرار گرفت. (آنجا شورای کوئیته است؛ شورای عالی جنبش طالبان). او طی دو و نیم ماه
به عنوان سازمان دهنده این حمله از سوی مولوی مصطفی از فرماندهان برون مرزی طالبان
تحت آموزش قرار گرفت. پس از گذراندن دوره آموزش در قرارگاه طالبان در کوئیته، گلاب
الدین به ولایت لوگر در شرق افغانستان فرستاده شد؛ جایی که او به عنوان عامل
اوپراتیفی شبکه تروریستی «ناسورات- بهار»
[Насурат-Бахар] درآمد. به گفته سازمان امنیت ملی افغانستان، این
ساختار به نوبه خود بخشی از سازمان تروریست منطقه‌ای «شبکه حقانی» است. جنگجوترین
فراگسی طالبان افغان که در ارتباط خیلی نزدیک با سازمان اطلاعات پاکستان (ISI) است.
اینجاست که
داستان جالب می شود. هیچ شکی وجود ندارد که حمله سی و یکم می ۲۰۱۷ بر سفارت آلمان در کابل از سوی لیل الدین
مستقیماً به دستور رهبری «شبکه حقانی» طالبان انجام شده است. امروز تقاضای مصرانه
طالبان برای آزادی لیلالدین از دولت افغانستان، ارتباط نزدیک و بایگانی شده‌ی او
را با این گروه تایید می‌کند. همینطور، به خاطر داشته باشیم که سه سال قبل، گروه
طالبان مسوولیت این حمله جنایتکارانه را به عهده نگرفت. علاوه براین، قبلاً به تاریخ
یکم جون ۲۰۱۷، «دولت اسلامی» [Исламское государство] طی بیانیه‌ای
دست داشتن خود در انفجار این تانکر سوخت جلو سفارت آلمان را به عهده گرفت؛ در حالی
که طالبان هرگز این ادعا را رد نکردند.
امنیت ملی
افغانستان قبلاً نه تنها در مورد روابط نزدیک گروه طالبان شاخه «شبکه حقانی» با
سازمان اطلاعات پاکستانی بارها گفته بود؛ بلکه از ارتباط این گروه با «دولت
خراسان» شاخه افغانستان داعش نیز تاکید کرده بود. به خصوص گفته شده بود که طالبان
مسوولیت شماری چند از حملات تروریستی را به عهده گرفته بود: اگر در جریان حملات
جنایتکارانه نیروهای امنیتی افغانستان و یا نیروهای خارجی جان باختند، طالبان
اعلامیه دادند و مسوولیت آن را به عهده گرفتند؛ اما زمانی که در این حملات بیشتر
قربانیان از میان مردم ملکی بودند، آن وقت سازمان دهنده دولت اسلامی (داعش) بود.
ضمنا این حدس و فرضیه هم وجود دارد که شبکه تروریستی محلی تحت نام «نصرت- بهار» در
ولایت لوگر که توسط لیلالدین گلاب الدین بوجود آمد، در حقیقت «سهم کنترل کننده»
که متعلق به سازمان میان- اطلاعاتی پاکستان است.
با توجه به این
که مسوولیت انفجار سی و یکم می ۲۰۱۷ را
دولت اسلامی به عهده گرفت، لیلالدین گلاب الدین سازمان دهنده‌ی این حمله به طور
رسمی به عنوان یک جنجگوی داعش با توجیه کامل حقوقی شناخته و مشخص می‌گردد. در این
صورت، طالبان حق ندارند خواستار آزادی او از زندان دولت افغانستان باشد. اگر
طالبان آشکارا اعلام می‌کنند که لیل الدین عضوی از شبکه تروریستی این خود آنهاست،
پس روابط خود با داعش را نیز به رسمیت می‌شناسد؛ زیرا همین جنگجویان می‌توانند
همزمان با دو مارک جهادی طالب و «خلافت اسلامی» رخ از نقاب نمایان سازند.
خلاصه کلام اینکه
اوضاع به شدت مبهم و حساس است. هنوز مشخص نیست که رهبران طالبان و متحدان مقطعی
آنها از میان کشورهای آزاد و نه زیادی آزاد چگونه انتخاب می‌شوند. طوری که سازمان
امنیت ملی افغانستان در کابل اعلام می‌کنند «در مورد آزادی پانزده تن از خطرناک‌ترین
زندانی طالبان از زندان، قبلا نیز دولت افغانستان با طالبان اختلاف شدید داشتند.»
«طالبان به آزادی پنج تن از زندانیان شان اصرار دارند که دست شان تا بازو به خون آلوده
است؛ از جمله آنها لیل الدین گلاب الدین. دولت اشرف غنی هنوز بطور جدی مصمم است که
این افراد را آزاد نکند؛ اگرچه این مساله می‌تواند بر روند صلح تاثیر بگذارد و
روابط با واشنگتن را سردتر کند.»
اکنون مقامات
کابل از موضع شماری از سازمان‌های بین المللی حقوق بشری که تاکید دارند، تمام
الزامات برای آزادی شبه نظامیان گروه طالبان از جمله لیلالدین تروریست باید
برآورده شوند، حیرت زده شده‌اند. به عقیده کارشناسان، این یک وضعیت سردرگم کننده
است. تروریست‌های که طالبان برای آزادسازی آنها اصرار دارند، دست شان در قتل صدها
نفر آلوده است. روی هم رفته، لیل الدین نه تنها مسوول حمله بر سفارت آلمان است،
بلکه حمله بر دانشگاه آمریکایی در کابل را نیز او فرماندهی کرده بود. او و افرادی
همانندش مرتکب قتل‌های زیاد و جنایات ضدبشری شده‌اند و آزادی آنها، امروز به معنای
دادن اجازه برای اعمال جدید تروریستی و تبدیل آنها به «قهرمانان جهاد» است.
داستان لیل الدین
گلاب الدین نه تنها رابطه طالبان را با «شبکه حقانی» آشکار می‌سازد؛ بلکه رابطه این
گروه را با داعش نیز بر ملا می‌سازد. همچنین این داستان فعالیت سازمان اطلاعات
پاکستان را نیز روشن می‌سازد با این نظریه که آمریکا سعی دارد از بازی تعویض زندانیان
برای کشف جاسوسان «آی‌اس‌آی» پاکستانی از میان طالبان و جنگجویان داعش که می‌توانند
چیزهای زیادی در باره فعالیت‌های خرابکارانه اسلام آباد در منطقه بر ملا سازند،
استفاده کند. همچنین قابل تذکر است که همزمان با تلاش طالبان برای بیرون آوردن یک
قاتل مثل لیلالدین از زندان کابل، وزارت خارجه پاکستان نیز سعی دارد تا از طریق
کانال‌های رسمی به آزادی اسلم فاروقی رهبر گروه داعش شاخه افغانستان که تبعه
پاکستان است، اقدام نماید.
با این حال، بر
اساس اطلاعات «روزنامه مستقل»، دولت افغانستان قصد ندارد اسلم فاروقی را به
پاکستان تحویل بدهد و بطور جدی گزینه تدویر یک جلسه دادگاه عمومی برای «امیر»
داعشِ شعبه افغانستان را با نمایندگی گسترده‌ای از ناظران بین المللی در نظر دارد.
منابع ما در کابل شک ندارند که در جریان جلسه دادگاه، مدارک قانع کننده از ارتباط
سرویس‌های ویژه پاکستان با تروریست‌های داعش که مرتکب جنایت خشن در افغانستان شده‌اند،
ارائه شود. امکان دارد که در جریان محاکمه اسلم فاروقی، لیلالدین گلاب الدین نیز
در مورد پیوند طالبانِ «شبکه حقانی» با «دولت اسلامی» و سرویس‌های جاسوسی پاکستان
به جامعه جهانی سر سخن را باز کند.
در حال حاضر،
ناظرین کابل منتظر واکنش ایالات متحده آمریکا در پیوند به مسأله آزادی لیلالدین
گلاب الدین است. از یکسو، مقامات آمریکایی برای منابع طالبان در حال لابی‌گری
هستند و از کابل می‌خواهند تا همه شبه نظامیان را که در لیست «پنج هزار زندانی»
قرار دارند را آزاد کند. از سوی دیگر، امروز سخن در مورد احتمال آزادی قاتل صدها
نفر از جمله شهروندان آمریکایی است که جنایات او، زمانی توسط دونالد ترامپ نیز
محکوم شد. بعید نیست که در گیرودار انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، رای
دهندگان آمریکا نسبت به قاتل هموطنان خود، از انسانگرایی بی حد و مرز کاخ سفید، قدردانی کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر