سخن

درد؛ بگذار آیینه‏ی من تو باشی.

۱۳۹۳ آبان ۲۴, شنبه

فراخوان عمومی

فراخوان عمومی

قانونگذاران افغانستان!
حقوقدانان، روشنفکران، نویسندگان، فعالان سیاست و اجتماع!
اعضای مجلسین شورای ملی!
مقامات حکومتی!

مدارا، شکیبایی و تلورانس، احترام به عقاید و باورهای متکثر انسان افغانستانی، آزادی عقیده و تفکر، آزادی برخورداری از ارزش های حقوق بشری موضوعات و مسائلی هستند که جامعه بشری را از تحجر، عقب ماندگی، انجماد سیاسی و فکری نجات داده به سوی «انسان»نیت سوق می دهد.
تحول پذیری، جامعه چند صدایی، آمادگی برای قبول تغییرات در لایه های ذهنی و جدایی دین از سیاست، چیزهای هستند که ذهن کند و کودن جامعه را از تک قطبی بودن و آخرت گرایی صرف و منبع گرایی های دینی به سوی جامعه ی تکثرگرا و پلورال هدایت می کند.
نقطه مقابل این طیف تحول ساز، جامعه ی صرفا آخرت گرا و شریعت محور هستند که از درون آن تجحرگراهای چون طالبان، واپسگراهای متحجر، دین فروشان و دکانداران دین و زمامداران دینی خشونت گرا و خشونت طلب بیرون می شوند که جز خلق وحشت و تک قطبی سازی فکری و عقب گرایی چیزی به دست نمی آید. جامعه ای که به تکثر نرسد و سیاست را عین دیانت بداند، به دام مخوف وحشت، بنیادگرایی، تروریزم می افتد همان طوری که جامعه ی افغانستان در تاریخ سیاسی خود در همان دام افتاده است.
نمونه های زیادی می توانیم از سپاه عقب گرای امیختگی دین و سیاست نام ببریم. مطالعه نشان داده است هرگاه سیاست دینی شد و هرگاه دین سیاسی گردید، اولین قربانی ها آزادی های مدنی و آزادی های فردی و آزادی های دینی است.
به بیان دیگر، ما مردم افغانستان، ناگزیر هستیم تا از وضعیت موجود عبور کنیم و پوست بیندازیم. سیاست را از دین جدا کنیم. دین به عنوان یک نهاد اجتماعی کارکرد خود را داشته باشد و اجتماع و سیاست کارکرد خود را. ما مردم افغانستان ناگزیریم که باورهای دینی را به عنوان جزء دارایی های فردی بدانیم. طوری که این باورها از حوزه خصوصی و درونی افراد به حوزه عمومی و به قلمرو سیاست تجاوز نکند وگرنه جامعه را از تکثر و ترقی بازداشته به انجماد و تحجر سوق می دهد.
ما مردم افغانستان به این نتیجه رسیده ایم که سپاه تحجر و واپسگرایی دینداران دکاندار، طیف ملاهای لنگ و کور، مدارس وارداتی دینی و آمیختگی دین و سیاست مانع تحول پذیری جامعه و نوگرایی جامعه افغانستان می شود. مطالعات وسیع در جوامع پیشرفته و مترقی نشان می دهد که عبور از انجماد به سیالیت، سکولار شدن و جدایی دین از سیاست تنها راهی است که باید پیمود و انتخاب دیگر نداریم.
لذا، این فراخوان عمومی را به اطلاع عموم مردم افغانستان اعم از آنانی که در داخل کشور هستند و آنانی که بیرون از مرزهای کشور، می رسانیم. به خصوص از قانون گذاران، سیاست مداران، دین داران روشن اندیش، نویسندگان، رهبران جوان جامعه، دانشگاهیان، دانشجویان، روشنفکران و عموم مردم افغانستان تقاضا می شود تا به این رفراندوم پیوسته و رای بدهند تا تاریخ جدیدی را برای سرزمین آبایی خود خلق کنیم و به آزادی برسیم. امید است که مفکوره جدایی دین از سیاست و تفکر سیکولاریزم برای بیرون شدن از بن بست افغانستان به عنوان یک متود و یا قانون پاس گردد تا مردم از آزادی های مدنی خویش بهره مند شوند و به ازادی برسند.

تذکر:
1.     هر کسی که به این فراخوان می پیوندد، لطفا مشخصات کامل خود را بنویسد.
2.     هر لایک (پسند) یک رای به حساب می آید.
3.     این فراخوان به عنوان یک طومار در مطبوعات کشور به چاپ خواهد رسید تا به سمع تمام مردم افغانستان برسد و به آن بپیوندند.
4.     این فراخوان بعد از رای گیری برای قانونی شدن طی مراحل خواهد شد تا نظام سیاسی افغانستان من بعد به عنوان دولت سکولار معرفی گردد.

با احترام
24/8/1393
مهدی زرتشت

کابل، افغانستان

۱ نظر:

  1. بازدیدکنندگان و خوانندگان عزیز! اگر رآی موافق دارید، لطفاً با مشخصات (اسم، تخلص و شغل) تان بنویسید. سپاسگزار همه ی تان.

    پاسخحذف